Gorgias

Gorgias (grezieraz: Γοργίας) Sizilian, jaio zen, Leontinos-eko kolonian (K.a. 485 – K.a. 380), bera Antzinako Grezia filosofo sofista bat izan zen. K.a. 485. urtean- Carmántidas-eko semea izan zen. Bere gaztaroan zehar Enpedoklesen dizipulua izan zen, bere heziketan erretorikoaren hastapenak erakutsi ahal izan zizkion, Parmenidesen eta Zenón-eko Elea.2-etako pentsamendura ohitua.

427an K.a., Leontinos-eko bere hirikideek batzorde bat|zuzentzea eskatu zioten Atenasi, laguntza militarrak emateko, Sirakusaren grina espantsionisten kontra. 424ko K.a. Leontinos-en independentziako galeraren ondoren, Gorgias Grezia kontinentalean erbesteratu zen. Han, bere irakaskuntzek eskuratu ahal izan zuten " bertan Tesaliako familia boteretsuenen konfiantzaz eta babesa jaso zuen, irabaziek aukera eman zioten Delfoseko santutegiari ofrendatzat urre trinkoz egindako bere erretratua egitea". Hala ere hau ez dago argi, Isócrates bere dizipuluaren arabera, Sofista bat berak ere ez zuen "irabazi handirik egin", Gorgias ere inor baino gehiago irabazi zuena,eta ezkongai zegoen eta familiaren kargarik gabe, apalki bizi izan ze.. Platon izan omen zen, sofistek metatutako ondasuna nabarmentzen saiatuko zena.

Gorgias sofistika zaharreko erretorika maisu miretsiena izan zen, eta hainbeste da batzuentzat sofisten arte oratorioaren aitatasuna erantsi behar zaiola uste dute.

Hizlari bezala fundatzailetzat “epidíctica” hartu behar da. Mantendu zaizkigun bere diskurtsoak izan dira: Epitafioa, Olinpiko bat, Pítico bat, eleáticos-en Goraipamena, haiek guztiak zatietan. Ariketa sofistikoetako testu osoa geratzen da aldiz, Heleniarraren eta Palamedes-en Apologiaren Goraipameneko. Haietan guztietan, Gorgias-ek bere trebetasun dialektikoaren erakustaldia egiten du.

Azkenik, Gorgias ehun urte baino gehiagorekin hil zen, K.a. 375aren inguruan Wikipediatik informazioa lortu